به مناسبت بازگشایی مدارس و ارج نهادن به مقام اندیشه و کتاب

دیروز مرد بزرگی از اهل ادب مهمان ما بود. همسران ما معلمان یکی از دبستان های شهر هستند و به واسطه همین همکاری و دوستی، من و ایشان باهم آشنا شدیم. بحث مدرسه، درس، علم و اندیشه بود.

آدمک های نگهدارنده کتاب

در یک فضای کاملا فرهنگی از فرصت استفاده کردم (سوءاستفاده کردم!) و نظر او را در مورد یکی از محصولات شرکت که جنبه فرهنگی داشت پرسیدم. از او خواستم از دید ادبی مطلبی در این خصوص بنویسد. نوشته زیر حاصل قلم این مرد اهل ادب بود. با هم بخوانیم و لذت ببریم.

یار مهربان شما دیگر غش نمی کند؟!

“داشتن تکیه گاه مطمئن اساس زندگی است. اساسا زندگی با تکیه گاهی مطمئن آغاز می شود. آغوش مادر نخستین تکیه گاه مطمئن زندگی است. گام های لرزان ما با اتکا به استواری پدر و مادر محکم و محکمتر می شود. جسممان که قوام و استحکام یافت نوبت اندیشه می رسد. به تکیه گاه های فکری نیازمند می شویم. اول خود را در پناه ذهن و عقل و درایت پدر و مادر و خانواده و بستگان نزدیک می یابیم و بعد به مدرسه می رویم. معلمانمان خدایان فکری ما می شوند. از آنان می آموزیم و به دانسته های آنان تکیه می کنیم.

تکیه گاه دیگران بودن

گام هایمان در عرصه اجتماع تکیه گاه دیگری می یابند و الگوهای دلخواه دیگری می یابیم. محیط دانشگاه، عرصه کار و سرانجام اجتماع، ما را وادار می سازند تا تکیه گاه مطمئن انتخاب کنیم. اگر غیر از این باشد و تکیه گاه نیابیم، غش می کنیم و چه بسا لطمه می بینیم! سرانجام خود ما تکیه گاه دیگران می شویم. هر چه استحکام بیشتری بیابیم تکیه گاه مطمئن تری برای دیگران خواهیم بود. برای خانواده، دوست و در عرصه کلان تر برای اجتماع خود تکیه گاه مطمئنی خواهیم شد.

Bookend Steelman 01

تکیه گاهی برای جسم، اندیشه و احساس و عواطف دیگران. روزگار پیری نیز جسم فرتوت را به تکه چوبی تکیه می دهیم و عصا به دست گام های لرزان را شماره می کنیم تا مبادا بیفتیم و غش کنیم. اینها را گفتیم تا بدانید آدمی و اساسا هر چیز و بنای محکمی بدون تکیه گاه نمی شود. تکیه سقف، بی ستون نمی شود و بی ستون هیچ بنایی شکل نمی گیرد.

تفکر و اندیشه وسیله ای را به زیبایی ساخته است تا کتاب هایتان به تکیه گاهی زیبا و هنرمندانه روی میز کارتان قرار گیرند تا مبادا آنها غش کنند و بیفتند! هیچ گاه ارزش تکیه گاه های زندگیتان را فراموش نکنید و آنان را دست کم نگیرید! نگذارید کتاب ها غش کنند که اندیشه سست می شود و اگر اندیشه غش کند، جامعه غش می کند!!!”

جعفر شجاع کیهانی
جعفر شجاع کیهانی – عضو هیت علمی فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی

 

محصول مرتبط: غش گیر کتاب هور

یک دیدگاه

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.